سلام آقا معلم سلام استاد یادته هر وقت خدمت می رسیدم من رو تشویق میکردی سلام
سلام ای مردی پر از علم و درد و رنج سلام ای کوهی از فرهنگ و ادب سلام به قول خودت
ای مرد کو کجائی اون یال و کوپال کجائی اون همه غیرت و تعصب و اون سگرمه های نازنینت
و قهقهه پر از خلوص نیت قلبیت وای استاد چه زود از میان ما پر کشیدی و رفتی استاد بلند
شو ببین همه شاگردانت برای شروع کلاس حاضرند و تو نیستی استاد عید داره از راه میرسه
کجائی تا بار دیگر به این شاگردانت روحیه بدهی تو کلامت و مرامت و روحیه ات چنان امامت بود.
پس من شجاعتت را علمت را ادبت را و شعورت را که به من یاد دادی که چگونه بندگی کنم را
به رسم امانت از تو استاد بزرگوار پیش خودم نگهداری خواهم کرد .
استاد عزیزم چشمانم برای دیدنت بار دیگر اشگ ریزان است انتظار نداشتم اینگونه زود بروی و من
شاگردت را تنها بگداری استاد همیشه من خودم را شاگردت میدانم.
با تقدیم احترام امیر رضوانی
نظرات شما عزیزان: